Kentsel Planlamada Sınırlamalara Yerbilimlerinin Etkisi ve Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) Kullanımı
Künye
Arkoç, O., & Özşahin, B. (2015). Kentsel Planlamada Sınırlamalara Yerbilimlerinin Etkisi ve Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) Kullanımı. IX. Sinan Symposium Book of Proocedings,117-123, EdirneÖzet
Gelismekte olan ülkelerde hızla artan nüfusa paralel olarak yeni yerlesim alanlarına, yeterli besin  maddelerine ve enerji kaynaklarına duyulan gereksinim Kentlesme Süreci olarak tanımlanmaktadır. Bu  süreçte önlemlerin alınmaması durumunda doğal kaynaklar tüketilmekte, doğal afetler olusabilmekte,  çevre kirletilebilmektedir. Dolayısı ile yerlesim alanları olumsuz olarak etkilenmektedir. Bu nedenle  insanların ekosistemde yasamının güvence altına alınması için gelismeleri öngören sınırlamalara, bir diğer  söylem ile planlamalara ihtiyaç vardır. Bu sekilde insanların yasam kalitesinin daha ileriye götürülmesi  hedeflenmektedir. 1999 depremlerinden sonra geleneksel plan anlayıslarının yeterli olmadığı görülmüstür.  Planlama ve arazi kullanım kararlarının alınmasında “Afete Duyarlı-Doğaya Saygılı” planlama anlayısı  ortaya çıkmıstır. Farklı planlama asamalarında coğrafi bilgi sistemleri (CBS) kullanılarak tematik haritalar  üretilmekte, mühendislik jeolojisi haritaları (sentez-arazi kullanım) hazırlanıp yer seçiminde  yararlanılmaktadır. Bu bildiride planlama (sınırlama) sürecinde CBS ile yapılan sınırlamalara değinilmis,  yerbilimlerinin planlama anlayısına katkısı örneklerle anlatılmıstır. Due to rapid population increase, growing need for food, settlement areas and energy resources in  developing countries, is called as urbanization process. If necessary preemptive measures about these  issues are not taken during urbanization process, natural resources could be destroyed; natural disasters  could be triggered, environment could be polluted. In short, need for a boundary (a plan) to predict  incoming changes, to secure the life of humans within the ecosystem. A plan is a tool that aims to improve  the living standards of the society. After the 1999 İzmit earthquake, it is understood that, the concept of  traditional planning is no longer relevant. The new planning approach that involves the decisions for land  use is now characterized by disaster-aware and nature-friendly approaches. ın different planning stages,  geographical information systems (GIS) is used for producing thematic maps, engineering geology maps  (synthesis-land use) for site selection purposes. In this article, planning (bounding) process with the aid of  GIS and role of earth sciences is discussed with examples. 



















