Güney Avrupa Refah Rejiminde ve Türkiye’de İş Yaşam Dengesi: Karşılaştırmalı Bir Analiz

Abstract

Bu tez çalışması, Güney Avrupa ülkelerinde ve refah rejimi açısından bu ülkelere benzer olduğu kabul edilen Türkiye'de iş yaşam dengesi politikalarını incelemeyi amaçlamaktadır. Bu doğrultuda, İspanya, İtalya, Yunanistan ve Türkiye'nin çocuk bakım hizmetleri, ebeveyn izni ve esnek çalışma kapsamındaki düzenlemeleri karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir. İncelemenin sonucunda, bahsi geçen ülkelerde iş yaşam dengesinin sağlanması amacıyla oluşturulan politikaların seviyesinin birbirine benzerlik gösterdiği anlaşılmıştır. Bunun yanı sıra, bu ülkelerdeki iş yaşam dengesi uygulamalarının diğer refah rejimlerine göre daha geri kaldığı tespit edilmiştir. Ele alınan ülkelerin içinde yer aldığı refah rejiminin sınırlı bir refah anlayışına sahip olması ve geleneksel yapıdan kaynaklanan ailenin temel bakım sağlayıcı rolü, bu durumun ortaya çıkmasının ana nedenleri olarak görülmektedir. Son dönemlerde AB'ye uyum çabalarının, düşük doğurganlık ve nüfusun yaşlanması gibi demografik değişimlerin etkisiyle bazı politika uygulamaları hız kazanmasına rağmen bunların yeterli seviyede olmadığı anlaşılmaktadır. Türkiye ise bazı alanlarda Güney Avrupa ülkelerinden daha geride yer alsa da iş yaşam dengesi politikaları açısından bu ülkelerle benzer bir eğilim içerisinde olduğu sonucuna varılmaktadır.

This thesis aims to review the work life balance policies in the Southern European countries and in Turkey which is regarded as similar to these countries in terms of welfare regime. In this respect, the regulations of Spain, Italy, Greece and Turkey within the scope of child care services, parental leave and flexible working are analyzed comparatively. As a result of this research, it is understood that the level of policies aimed at facilitating work life balance in the above mentioned countries are similar. Besides, it is determined that work life balance practices in these countries fall behind the practices of other welfare regimes. Having limited welfare insight due to the welfare regime of these countries and the main care providing role of the family arising from the traditional structure are seen as the major reasons for this situation. Although some policy practices have accelerated lately thanks to the harmonization efforts with EU, demographic changes like low fertility and population aging, it is understood that these are not on the required level. The study revealed that even if Turkey fall behind these countries in some areas it shares similar trends with them with regards to work life balance policies.