TÜRKİYE’DE ASGARİ ÜCRETİN MAKROEKONOMİK DEĞİŞKENLERLE İLİŞKİSİ
Abstract
Asgari ücret, farklı makroekonomik büyüklükler üzerinde etkisi olan bir sosyal politika aracı olduğu için asgari ücretin tespiti önemli hale gelmiştir. Bu çalışmada, Türkiye’de 1982-2018 dönemi dikkate alınarak asgari ücret, enflasyon (TÜFE), işsizlik ve gayri safi yurtiçi hasıla (GSYH) değişkenleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Çalışmada bu değişkenlerin birbirleri ile olan ilişkileri ampirik olarak ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışmada ARDL sınır testi kullanılmış olup ayrıca değişkenlerin birbirleri ile olan ilişkisi Granger Nedensellik Testi ile analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre işsizlik oranındaki artışlar kısa dönemde; enflasyon oranındaki artışlar ise kısa ve uzun dönemde GSYH’da azalmalar meydana getirmektedir. GSYH’daki artışlar kısa ve uzun dönemde işsizlik oranını azaltırken, enflasyon oranındaki artışlar kısa dönemde işsizlik oranını azaltmakta, uzun dönemde ise arttırmaktadır. Ayrıca asgari ücrette meydana gelen artışlar işsizlik oranını arttırmaktadır. GSYH oranı ve işsizlik oranı çift yönlü olarak; enflasyon oranı ve GSYH ise asgari ücrete doğru tek yönlü olarak birbirlerinin granger nedeni oldukları sonucuna ulaşılmıştır. The determination of the minimum wage has become important as the minimum wage is a social policy tool that has an impact on different macroeconomic sizes. In this study, considering the 1982- 2018 period, the minimum wage in Turkey, inflation (CPI), unemployment and gross domestic product (GDP) has examined the relationship between variables. In the study, the relationships of these variables with each other were tried to be empirically revealed. ARDL bounds testing was used in the study and the relationship of variables with each other was analyzed with Granger Causality Test. According to the findings, unemployment rate increases in the short term, and inflation rates in the short and long term lead to decreases in GDP. Increases in GDP decrease the unemployment rate in the short and long term, while increases in the inflation rate decrease the unemployment rate in the short term and increase in the long term. In addition, increases in the minimum wage increase the unemployment rate. It is concluded that the GDP ratio and unemployment rate are bidirectional, and the inflation rate and GDP are one-way granger cause of each other towards the minimum wage.
Source
Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları DergisiVolume
18Issue
2URI
https://doi.org/10.11611/yead.742670https://app.trdizin.gov.tr/makale/TkRZek5ETXpNdz09
https://hdl.handle.net/20.500.11857/1645